روزگار تلخیست
همه در وحشت شب
بی گمان از نوری
روزنی از آفـــاق
همه گان در غفلت
همه گان در کابوس
بیخبر کس شــاید
که شـــهابی گذرد
که طلوعی از سر
همه از عادت خود،
بی خبر در خوابند.
متن از:(س.و)
وقتی تنهاییم دنبال یک دوست می گردیم وقتی پیداش کردیم دنبال عیباش می گردیم وقتی از دستش دادیم دنبال خاطراتش می گردیم و باز تنهاییم.
